Herbarijum Univerziteta u Beogradu, smešten u Institutu za botaniku i botaničkoj bašti ”Jevremovac”, Biološkog fakulteta, jedna je od najznačajnijih i najbogatijih kolekcija u regionu Jugoistočne Evrope, i kao takva uključena je u Index Herbariorum, medjunarodni direktorijum registrovanih herbarijuma u svetu, pod oznakom BEOU.
Osnivanje Herbarijuma vezano je za ime Josifa Pančića, koji je 1860. godine ustupio svoju prvu herbarsku zbirku Velikoj školi u Beogradu, preteči današnjeg Univerziteta.
Danas, 162 godina kasnije, Herbarijum sadrži preko 250.000 uzoraka vaskularnih biljaka. Značajan broj herbarskog materijala dobijen je razmenom sa srodnim institucijama iz Evrope i sveta. Organizovan je u nekoliko kolekcija počev od Pančićevog herbarijuma (Herbarium Pancicianum), najznačajnije kolekcije biljaka devetnaestog veka, Glavnog Herbarijuma (Herbarium Generale), koji je najbogatiji primercima biljaka sakupljenim od devetnaestog veka do danas, i ne samo sa Balkana već i biljkama iz celog sveta. Ne manjeg značaja su Kolekcije Odeljenja za Ekologiju i geografiju biljaka, Odeljenja za morfologiju i sistematiku biljaka i Kolekcija briofita, kao i vlažna zbirka Odeljenja za algologiju, mikologiju i lihenologiju.
U naučnom, kulturnom i istorijskom smislu, kao jedna od najznačajnijih kolekcija, izdvaja se zbirka Josifa Pančića U ovoj kolekciji čuvaju se herbarski primerci biljaka iz XIX veka, sakupljeni sa područja Srbije, Crne Gore i Bugarske, koji su Pančiću predstavljali osnovu za izradu prvih regionalnih flora ovih zemalja.
Pored Pančićevih, u Herbarijumu se nalaze i vredni primerci biljaka koje su sakupljali drugi značajni naučnici XIX i XX veka (Sava Petrović, Sava Hilandarac, Nedeljko Košanin, Teodor Soška, Vilotije Blečić i dr.).
Herbarijum Univerziteta u Beogradu je prošao teška iskušenja od vremena Pančića do danas. Tokom burnih istorijskih događaja, dobar deo herbarskog materijala je nestao, o čemu svedoče neki pisani tragovi.
Uprkos svemu, Herbarijum Univerziteta u Beogradu, danas u isto vreme predstavlja i naučnu instituciju najvišeg ranga i istorijsko i kulturno blago Republike Srbije.U njemu se nalazi dragoceno i nezaobilazno „štivo za čitanje i čuvanje” flore i vegetacije Balkanskog poluostrva, ali i štivo o naporima pojedinaca i institucija na razvoju botaničke nauke u Srbiji.
